Bir ben var ki, benim içimde… Benden öte, benden ziyade!
Ben deyince aklımıza çoğunlukla sakin, huzurlu, kendimizi iyi hissettiğimiz zamanki “ben” gelir.
Ama bazen bir öfke, kıskançlık, üzüntü ya da utanç anı yaşarız; o duyguyla beraber anlık bir tepki veririz.
Olayın sıcaklığı geçince ise pişman olur, o davranışı kendimize yakıştıramaz, “Keşke öyle davranmasaydım.” deriz.
Sanki o tepkiyi veren kişi “ben”