Selam, ben Cenk

Esaret’in bedeli filmini çoğumuz izlemiştir, izlemeyen varsa da tavsiye ederim. Bu filmde Brook diye bir karakter vardı. Brook yıllarını hapishanede geçirmişti. Bir gün demir kapılar açıldı ve ona özgür olduğu söylendi. Özgürlük… Dışarıdaki hayat, gökyüzü, sokaklar, kalabalıklar artık ona aitti.  Ama özgürlükle yüzleştiğinde Brooks ne yapacağını bilemedi. Korktu, elleri

Bazen bir müsabaka izlerken kritik bir anda "ayağa kalkarsak desteklediğimiz taraf başarılı olacak" gibi ya da benzer bir düşünceye kapıldığımız ve buna gönülden inandığımız zamanlar olur. Hele ki o yaptığımız şey sonrasında başarı geldiyse bu yönde, ama başarısız olunduysa da diğer yönde olacağı hakkında düşünceler aklımızda döndüğü de

Esaret’in bedeli filmini çoğumuz izlemiştir, izlemeyen varsa da tavsiye ederim. Bu filmde Brook diye bir karakter vardı. Brook yıllarını hapishanede geçirmişti. Bir gün demir kapılar açıldı ve ona özgür olduğu söylendi. Özgürlük… Dışarıdaki hayat, gökyüzü, sokaklar, kalabalıklar artık ona aitti.  Ama özgürlükle yüzleştiğinde Brooks ne yapacağını bilemedi. Korktu, elleri

Bazen bir müsabaka izlerken kritik bir anda "ayağa kalkarsak desteklediğimiz taraf başarılı olacak" gibi ya da benzer bir düşünceye kapıldığımız ve buna gönülden inandığımız zamanlar olur. Hele ki o yaptığımız şey sonrasında başarı geldiyse bu yönde, ama başarısız olunduysa da diğer yönde olacağı hakkında düşünceler aklımızda döndüğü de

Zihnimizin Görünmez Senaryoları Çalıştığım yerde kullanılan dil İngilizce olduğu için sürekli duyduğum ve çok hoşuma giden bir deyim var: Better safe than sorry! Sözlükte her ne kadar Türkçe’ye “Eşeğini sağlam kazığa bağla!” gibi çeviriliyormuş gibi dursa da bu cümle özelinde motamot ve hatta açıklamalı çeviri yapmanın daha doğru olacağı

Kafamızda şöyle bir ilişki hayal edelim: Bu ilişkide her iki taraf da duygularını dürüstçe dile getiriyor olsun. Biri, “Ben sana bir şey anlatırken beni geçiştiriyorsun, bu beni üzüyor” desin. Diğeri ise, “Seni defalarca dinliyorum ama bir kez kafam dağınık oluyor, hemen darılıyorsun. Bu da beni üzüyor” diye karşılık versin. İki

Bazen içimizdeki eski bir yaranın kaşınmasından, bazen sevdiğimiz birinin bir cümlesinden, hatta bazen sadece bir tavırdan ötürü duygusal olarak kendimizi kötü hissederiz. Bu kötü hisleri, bir iletişim sonucu ortaya çıktıysa o kişiyle, değilse de en yakınımızla paylaşsak mesela… Bu durum bizi zayıf mı gösterir?  Hepimize olmuştur “hislerinden emin olamama” hissiyatı.

Duyguları bastırmak mı gerek? Yoksa ifade mi etmeli? Gün olur, bir söz, bir durum, bir oluş içimizde fırtınalar koparan bir hal alır. Eğer ki bu durumu fark edip anlayacak olgunluk seviyesine ermişsek onu anlamaya çalışırız, tepkisel değil de mantıksal olmaya gayret ederiz. Bazen o duyguyu içimize hapseder yüzümüze yalandan bir

Bazı günler vardır, gün içinde stresli olduğumuz bir an bile olmaz, işimizde güzel bir gün geçiririz, eşimizle güzel anlar geçiririz, olumsuz bir haber almamışızdır, tabiri caizse her şey tıkırındadır. Yastığa kafamızı koyduğumuzda rahat bir uyku çekmemek için hiçbir sebebimiz yoktur. Yatağa yatarız, gözlerimizi kaparız, fakat uyumayı başaramayız. Önce neden uyuyamadığımızı

Affetmek: Zayıflık mı, Yoksa Güç mü? İnsan ilişkileri bazen görünmeyen bir sözleşmeye benzer. Sözlü değil, yazılı değil; ama herkesin içinde sezdiği gizli maddeleri vardır. Saygı, anlayış, mesafe, yakınlık, beklenti… Ve bu maddelere sessizce uyuldukça her şey düzgün, akışkan, dengededir. Ama bir gün o görünmeyen maddelerden biri ihlal edilir. Kimi zaman